Toen zaterdagmorgen de wekker ging en ik het weer buiten hoorde was het eerste dat me te binnen schoot “Je zal maar moeten korfballen vandaag. Wat een hondenweer!”
J3, J5 en J8 zijn er ondanks dat in geslaagd om kampioen te worden en hebben bij henzelf en hun ouders/verzorgers op een dag als deze zeker een zonnetje op het gezicht getoverd.
Ik heb van dichtbij gezien dat andere teams er helaas niet in zijn geslaagd om hun eerste overwinning sinds maanden te boeken. Dat is spijtig, maar het doet me goed om te zien dat hun trainers/coaches enthousiast blijven en dat de spelers zelf toch regelmatig met een goed gevoel van het veld stappen. Iemand die wint krijgt terecht de credits, maar ik zet graag ook al die anderen in het zonnetje. De aanhouder wint.
Volgende maand leg ik mijn functie als bestuurder van Sporting Delta neer.
Ik kijk terug op een leerzame en intensieve periode waarbij ik trots ben op de reis die we hebben gemaakt en de resultaten die zijn geboekt. Resultaten die soms heel zichtbaar zijn voor eenieder, maar in veel gevallen helemaal niet. En dat laatste is ook goed, want voor dingen die als heel vanzelfsprekend worden beschouwd, wordt op de achtergrond veel en onzichtbaar werk verzet.
De voornaamste reden voor het neerleggen van mijn functie is dat ik meer tijd wil besteden aan mijn gezin, mijn hobby’s en mijn werk. Ik blijf de vereniging als vrijwilliger absoluut trouw. Dit betekent dat ik met plezier de ledenadministratie en -contributie blijf doen en dat ik beschikbaar blijf om projecten op te pakken. Dit kan variëren van een simpel klusje op de verenging zelf tot een wat complexere klus op achtergrond.
Ralf Spiering